_
Lato odpływa z wrześniowym deszczem
A my o słońcu marzymy jeszcze…

Jesień zza progu zerka zmartwiona,
Że nikt jej nie chce, bo jest ubłocona…
 
Chucha w skulone, zziębnięte dłonie,
Ona tu marznie, tam ogień płonie…

Jesieni, zostaw pluchę za drzwiami,
Wejdź do pokoju, ogrzej się z nami!

Kiedy wysuszysz mokre ubranie.
Otworzysz kosz ze swymi skarbami…

Astry zasadzisz w naszym ogrodzie,
Słońce przywołasz, by grzało co dzień,

Krwawnik pozbierasz z podleśnej łąki,
Potem zabierzesz nas  na zielonki…

Pokażesz, jak świat światłem się mieni,
Bo przecież jesteś złotą jesienią!
_