–
Jak się bajkę plecie

Dziś wieczorem siądę sobie
Wezmę długopis do ręki
Dobrze wiem, co potem zrobię
Baśń napiszę lub piosenkę

W pracę wieki zapał włożę
I nim kogut świt obwieści
Poetyczną książkę  stworzę
Która cuda będzie mieścić

Powiem o tym jak po trawie
Źrebak skakał dość wysoko
A żeby było ciekawiej
Kopytem strącał obłoki

By nie ukłuć się wrzecionem
Królewna naparstek włoży
Kawior zje nieco za słony
Ale sen już jej nie zmorzy

Opiszę też bez hałasu
Skrzynię gwoździami zabitą
Którą lassem w głębi lasu
Zbieracz chrustu zgrabnie schwytał

Granat nocy będę sławić
Wspomnę także bez wątpienia
Jak się skąpiec dotrze bawi
Kiedy węgiel w diament zmienia

Obrazy nie byle jakie
Dodam z ryzy barwnych kartek…
Rozgłos zdobędę bez klaki
Bo się trudzić zawsze warto!
–

–
Wiersz powstał z przypadkowo rzuconych słów: węgiel, kogut, granat, książka, trawa, gwóźdź, obraz, wrzeciono, długopis, chrust, klaka, źrebak, ryza, zapał, naparstek, skrzynia, kawior: