_
W chwili niezwykłej  ślę pozdrowienia, 
W tym śpiewie tęczy prostego słowa, 
W mgnieniu, gdy stare w nowe się zmienia, 
Czy chcemy zacząć  wszystko od nowa? 

Ulotność chwili bardzo się przyda, 
By zebrać z duszy to, co już było, 
Śladem bytności na tym padole, 
Lecz w zakamarku serca się skryło… 

Ślę wam wczytanym w te strofy krzywe, 
Powiew  uśmiechu i serca bicie, 
Niech nam upiększy noc sylwestrową,
To wirtualnie  mentalne bycie! 

Niechaj w strumieniu szlachetnych trunków, 
Utonie  gorycz  niepowodzenia, 
Wznieśmy więc toast za przyjaźń naszą,
Wspólnie wdrażając cne zamierzenia! 

Niech z wrażliwości w duszy drzemiącej, 
Jarzeniem serca rozpłomienionej, 
Rok wkroczy w chwili tak jaśniejącej, 
Niosąc spełnienie marzeń wyśnionych!

_