_

Kwiat paproci

Na skraju polany wśród świerków srebrzystych
Nocą księżycową coś złociście błyszczy

Płatki postrzępione zmysłowo rozchyla
Mając gracji więcej z ważki, niż z motyla

Zerka na świat dumnie zza dzikich nawłoci 
To rozkwitł dla Ciebie kwiat leśnej paproci

W wieczór sobótkowy skrzętnie go szukałam
Miłą niespodziankę bardzo zrobić chciałam

Nie udał się wtedy mój zamysł maleńki
Kwiat dopiero dzisiaj ukazał swe wdzięki

Lecz nie robię wcale zrozpaczonej miny
Bo rozkwitł dokładnie w Twoje urodziny!

I gdy o północy świat w baśń się zamienia
Mogą Ci się spełnić najskrytsze marzenia…
_