–
nokturn

nocą wszechświat do mnie szepce
otwiera puzderko ze snami
po horyzont topi smutki
w bezmiarze nieba
ptaki śpią w konarach chmur
brzytwą błyskawic pociętych
na długie pasma babiego lata
zbełtanych kosmiczną sokowirówką
w wirujące mgławice
pomarańcza księżyca przycupnęła
na taborecie gwiezdnych sfer

oddycham ciszą

Wiersz powstał z przypadkowo rzuconych słów: wszechświat, puzderko, horyzont, ptak, sokowirówka, taboret, chmura, brzytwa, pomarańcza