Wiosenny dzień

Na świecie wiosna, trawa zielona
Wiatr drzew gałęzie bierze w ramiona

A potem ciągle do figli skory
Kwitnących kwiatów miesza kolory

Na karuzeli barw mały ptaszek
Chce zasmakować słodkich igraszek

Oko przymruża w wąziutką szparę
I widzi w górze siedzi kanarek

W klatce wiszącej w rogu pomnika
Księżyca co ma kształt rogalika

O tym posągu książkę czytałam
Kiedy historię miasta zgłębiałam

Dzisiaj go widzę tylko z daleka
Gdyż na doktora od rana czekam

Mrucząc słów parę złośliwych kapkę
I chrupiąc przy tym suchą kanapkę

Na szczęście zanim gwiazdy zabłysną
Myśli mordercze na pewno prysną!

Wiersz powstał z przypadkowo rzuconych słów: karuzela, rogal/rogalik, gwiazda, trawa, myśl, czekam, kanapka, kanarek, oko, książka, drzewo, ptak/ptaszek, rano, pomnik, szczęście