___
_
A kiedy o zmierzchu ciszą się otulę,
Wreszcie myśli ulotne a płoche dogonię,
Wprost z krainy marzeń przybyłe dziewczęcych.
O zmierzchu przysiądę, o pośpiechu zapomnę,
Zamruczę rozkosznie, jak koteńka Kala.

O zmierzchu odłożę wszystkie smutki moje,
Posłucham tego, co w duszy mi śpiewa,
I co tam jeszcze bezimienne mieszka,
O zmierzchu czas znajdę wyłącznie dla siebie…

I może jeszcze tylko spokojnie,
Krzesząc iskrę w ukryciu trzymaną, 
Zapalę świeczki wanilią pachnące, 
Pozwalając roztańczonym refleksom,
Przepłoszyć cień czający się w mroku… 

Potem zawiruję lekuchno na palcach,
Przy melodii, co dawno przebrzmiała,
Spojrzę w głąb siebie, odrobinę w gwiazdy
I odważnie przeznaczeniu wyjdę naprzeciw…
___

 grudzień 1977