żuraw

na podwórzu przy domu dziadka
ukryty pod rozłożystą jabłonką
żuraw pochyla się nad starą studnią

zastygł złamany czasem
dziurawym czerpakiem zerkając
w zamglone lustro migocące z głębi
omszałych kamiennych kręgów

obok porzucone w trawie koromysło
czuje jeszcze ciężar drewnianych wiader
i wilgoć rozchlapywanej wody

doskonała martwa natura emanuje
smutkiem i ciszą zapomnienia
–