–
List do M.

Napiszę do ciebie list, piórem na papierze,
Skropię kartki różowe wanilii woniami.
Serdeczną może wskrzesi przyjaźń między nami,
Tak mocną, że nikt obcy nam jej nie odbierze.

Już wieczór, słońce zaszło, księżyc jasno ślepi,
Gwiazdy na drodze mlecznej połyskują śmiało,
Jakby i one chciały, by to się udało.
Szepczą, no pisz, nie zwlekaj, będzie tylko lepiej.

Wsłuchana w słodki nokturn księżycowej nocy,
Myśli fiołkowym w słowa zmieniam atramentem.
Czuję, jak cały wszechświat dodaje mi mocy,

Zgiełk niepewności znika za ciasnym zakrętem.
I zanim blask Jutrzenki znów zajrzy mi w oczy,
List skończę, w kartki mak włożę,  z włosów wyjęty…
–