_
Dzisiaj przede mną zadanie nad siły,
Mam wiersz noworoczny napisać,
Piszę wytrwale, choć chce mi się kichać,
I nic, kartki już w rymy zwątpiły… 

Utwór rytm i urok swój już dawno stracił,
Byście więc wiersz ten otrzymali doroczny,
Romantyzm schowam, najogólniej – mroczny…
I zabiorę się do dzieła troszeczkę inaczej;

Czego Wam życzyć ma obca dziewczyna,
Tak byście chcieli życzliwie to przyjąć,
Chyba tylko tego co z serca chce wyjąć,
Więc tymi słowami zaczynam:

Mili moi, nie mogę Wam nic podarować,
Choć chcę, jak Bóg mi tu świadkiem,
Wiersz więc nie jest tylko na dokładkę,
Może zechcecie go  na później schować.

Życzenia szczęścia, zdrowia i miłości,
Są tak codzienne jak jaglana kasza,
Chce czegoś więcej ta znajomość nasza,
Niech więc oryginalność zaraz tu zagości!

Ciepłych skarpetek na mroźne wieczory,
Migotliwych gwiazd, co pamięć Wam wzruszą,
Ptasich treli i szumu wiatru dla spokoju duszy,
I do tego uśmiechu i słońca zapas całkiem spory!

I może jeszcze śpiewu w rytm iskier z ogniska,
Na biegunach fotela, gdy ktoś będzie znużony,
Ciszy spadających płatków, dla serca ochrony,
To wszystko od Jolki, co Was wirtualnie ściska!

_