_
My, druga a klasa, wznosimy błaganie,
Nie rób nam klasówki najjaśniejszy Panie!
Wprawdzie twa nauka zrozumiałą była
I do umysłów naszych bez trudu trafiła,

Lecz dzisiaj zmęczeni jesteśmy szalenie,
Jak Syzyf, toczący do góry kamienie,
Z czół naszych pot trudu ścieramy perlisty,
O zrozum nas, zrozum, Panie promienisty!

Wdzięczni ci niezmiernie, na wieki będziemy,
Jak sztandar, imię twoje dumnie poniesiemy,
W gorących zachowane sercach!
Przeto raz jeszcze wznosimy błaganie:

Nie rób nam klasówki najjaśniejszy Panie!
–
_

lata szkolne