Porozmawiaj ze mną…
__
Ktoś kiedyś powiedział, że milczenie jest złotem, a mowa tylko srebrem.
Czy aby na pewno?
Nie znam niczego bardziej niszczącego związki, niż cisza… Jeżeli dwoje ludzi nie potrafi rozmawiać, wtedy to, co ich łączy powoli umiera. Cisza panująca między partnerami świadczyć może o braku bliskości i zainteresowania. I tak jest odbierana. A co z zaufaniem? W ciszy zaufania nie ma. Czy możemy dzielić się sobą z kimś, komu nie ufamy? Jak wiele emocji i uczuć niszczy milczenie… Czy nadal uważacie, że milczenie jest złotem?
Przemawia do mnie maksyma kontrowersyjnego Elie Wiesela, laureata Pokojowej Nagrody Nobla 1986, który zdecydowanie twierdzi, że od pierwszego człowieka do końca czasów, słowo jest i pozostanie jedynym narzędziem, które pozwala ludziom wymieniać marzenia i tajemnice.
Zgodzicie się chyba ze mną, że inny człowiek wie o nas tylko tyle, ile mu powiemy. Jeśli nie zrobimy tego, wtedy spróbuje snuć domysły. Jednak jego domniemania będą oparte nie na faktach, tylko najprawdopodobniej na osobistych doświadczeniach, oczekiwaniach i przypuszczeniach. Takie spekulacje zazwyczaj odbiegają od rzeczywistości, a przypisywane nam zamiary, czy pragnienia, są przeważnie w stu procentach błędne. Nikt przecież nie zna naszych myśli…
Jeżeli więc chcemy zrozumienia i porozumienia, rozmawiajmy!
___
Porozmawiaj ze mną…
Za oknem jesień, deszcz, nadchodzi ciemność,
W kominku gasną ostatnie polana,
Wiesz, że nam żaru nie starczy do rana,
Odpędź złe chwile, porozmawiaj ze mną!
Noc bez gwiazd zaraz przywiedzie bezsenność,
Zegar policzy, tykaniem znużony,
Godzin tak wiele na zawsze straconych,
Nie daj się prosić, porozmawiaj ze mną!
Odpędź wspomnienia goryczy wciąż pełne,
Za krótkie życie na rachunki próżne,
Rzucasz spojrzenie jak jakąś jałmużnę,
Przerwij milczenie, porozmawiaj ze mną!
Za chwilę słońce rozbłyśnie promiennie,
Ranek mądrzejszy od nocy nastanie,
Ciszy już nie ma, ani obwiniania,
Widzisz jak dobrze, gdy rozmawiasz ze mną…
___