_
Zaczarowana, zimowa polana śniegiem zasypana,
Śpi głęboko pośród sosen srebrnie oblodzonych,
Na jej skraju chatka z piernika wichrami owiana,
Błyska szybą pełną  kwiatów mrozem malowanych.

Cisza wokół, słychać tylko kropelek kaskady,
W cieple zimowego słońca z dachu spadających,
Czasami coś zaszeleści, dźwięk wyda chropawy,
Pod skokami mknącego przez polanę zająca.

Drżąc w podmuchach wiatru,  jaśmin  w okno puka,
Lodowymi gałązkami jak dzwoneczki dzwoni,
Kusi, by z lata okruchami puzderko odszukać,
I zapach w nim uwięziony wypuścić z dłoni.

Zamykam oczy, w wonnych zatopiona marzeniach,
Śni mi się wiosna, zielony krzak kwieciem obsypany,
Lśniący śmietankową bielą w słonecznych promieniach,
Przy chatce z piernika, na skraju zaklętej polany…

_