_
Nie chcę wierzyć, choć mi powtarzają
Murzyn zrobił swoje, Murzyn może odejść
Jeszcze to do mnie nie dociera, jeszcze nie
Każdy dzwonek do drzwi budzi nowe nadzieje
Szybki bieg, otwarcie, uśmiech zamiera na ustach
Rozczarowanie goni rozczarowanie
Skulona, zrozpaczona, ciągle czekam i biegam
Tchu braknie, bielmo z łez, które nie płyną
Wtulam się w kąt, sięgam po kartkę i pióro
Każde słowo, to łza okrągła i przejrzysta
Gdy weźmiesz kiedyś tę kartę do ręki
A z niej popłyną krople, plamiąc ci ubranie
Wiedz, że uwierzyłam wreszcie
Ten Murzyn nosi moje imię
_

www.asp.katowice.pl

maj 1975