–
Przygoda z Poetą

Kiedy dzień odpływa, noc stoi na progu
Poeta z Przygodą spotkać się już mogą
Ona  kusicielskie rzuci mu spojrzenia
By nawet nie poczuł jak się w słup zamienia

Tak długo mu będzie szeptała sprośności
Aż w… oczach poety chęć czynu zagości
Później zaś jak z wiedzy o życiu wynika
Pójdą do pokoju… posłuchać słowika

Każą mu świergolić do bladego świtu
Sięgając raz po raz niebosiężnych szczytów
Nim poeta zaśnie dumny niesłychanie
Jeszcze wiersz ułoży o boskich doznaniach

A że czas ucieka i wszystko się zmienia
Przygody odchodzą, zostają wspomnienia
Po latach zapyta, głowiąc się bez mała
Śniłem tak rozkosznie, a może… istniała?
–