_
Sosnowy sen

W rozwidleniu sosny, nie tak całkiem nisko,
Mam pośród gałęzi wygodne siedzisko.

Gdy żar płynie z nieba, tam się właśnie chowam,
Pragnąc  w ciszy marzyć, albo leniuchować. 

Czasem pióro biorę i zeszyt z wierszami,
Pokłuty  gdzieniegdzie sosny igiełkami.  

To na jego kartkach, słońcem nakrapianych,
Spisuję historie z zaklętej polany.

Jeśli chcesz je poznać, sięgnij po me wiersze,
Ulotne jak mgnienie i od puchu lżejsze.

O czym są te baśnie? Musisz sam przeczytać,
A ja biegnę dalej, zwiewne chwile chwytać…
_