Zapomniana melodia
www.national.geografic.com-Tecza.JPG
_
Nikt ci już o mnie dziś nie przypomni,
Kryształ się płynny wciąż z nieba leje,
A przecież kocham cię nieprzytomnie,
Choć na twój widok już nie zemdleję.
Radia posłuchaj choć podczas jazdy,
Pośród melodii naszej poszukaj,
Może zabłysną ci wtedy gwiazdy,
A do pamięci tęcza zastuka.
Tylko dziś o tym potrafię marzyć,
Wciąż zagubiona w czasoprzestrzeni,
Bo nie wiem, co się musi wydarzyć,
By smutek chciał się w uśmiech zamienić!
Wiosna mi tylko wciąż pozostaje,
Co tajemnice miłości skrywa,
Może więc zmieni życia rozstaje,
Tak, żebym była wreszcie szczęśliwa!
–
Melodia esquecida
Ninguém lembra de mim pra Você,
O cristal fluente ainda do céu derrama,
E portanto amo Você inconsciente,
Mesmo no teu retrato não desmaio.
Ouça o rádio mesmo durante a ida,
Entre nossa melodia escute,
Talvez brilham pra Você as estrelas,
E na lembrança o arco-íris vem bater.
Somente hoje sobre isto consigo sonhar,
Ainda perdida no amplo espaço,
Porque não sei, o pode acontecer,
Se a tristeza em sorriso quisesse mudar!
A primavera então somente me resta,
O que o mistério de amor encobre,
Talvez maior mudança de vida separa,
Assim, que eu seja finalmente feliz!
Tradução: Leocadia Sawczuk Furman