_
W moim śmiesznym, małym światku,
Wiatr kołysze mnie w huśtawce,
Kołysanki przy tym śpiewa,
Że wypocząć wreszcie trzeba…

Superksiężyc z góry świeci,
Tysiąc gwiazd po niebie leci,
Odbijając się w jeziorze,
Tak, że piękniej być nie może…

By się łatwiej oddychało,
Żeby umysł spał i ciało,
Pajęczyce sieci tkają,
Dziury w próżni zasłaniając…

Gdy wokoło o mnie dbają,
Czas swój cenny poświęcając,
Nocy już się nie opieram,
Co najsłodsze sny dobiera…

Jutro, kiedy świt nastanie,
Będę miała używanie,
By i tobie było miło,
Opowiem, co mi się śniło…

–