–
Lutowa wędrówka

Wypatruję tropu wilka na śniegu
Nasłuchuję, czy skowronek nie śpiewa

Noc zapada cicho mroźna i ciemna
Jeszcze długa kręta droga przede mną

Lecz brnąc w zaspach pośród sosen i wiązów
Czuję że dzisiaj na pewno nie zbłądzę

Za drzewami jasny płomyk się chwieje
Gasi smutki, nieci w duszy nadzieję

Niestraszne się stają z życiem zmagania
Kiedy prowadzi mnie Gromniczna Pani
–