__
Nie kiedyś, przed wieloma wiekami,
Nie za rzeką i siedmioma górami,
Żyje Adam, co bardzo się stara,
A z nim żona, przecudna Barbara!

Zacny z niego człek, do pomocy skory,
Czym zwabia do siebie zazdrosne potwory.
Walczy z nimi dzielnie, tak jak świat szeroki,
Odgania precz  wilkołaki oraz straszne smoki! 

Niech żyje Adam, co smokom się nie dał!
Postąpił odważnie, gdy zaszła potrzeba,
Niechaj wróg każdy szybko się  nauczy,
Pomyśleć sto razy, nim mu znów dokuczy!
___